Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019




Οι αγώνες slalom στο Bansko στις 27/12/2018
και άλλες θεωρίες…
Του Μίλτου Χειμωνίδη προπονητή Αλπικού σκι, Ιανουάριος 2019



Το άθλημά μας σε ανώτερο επίπεδο είναι όπως η Formula1. Παίζουμε με τα κλάσματα του δευτερολέπτου, δηλαδή με τις λεπτομέρειες και αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να το συνειδητοποιήσουμε στην αναζήτησή μας. Τα δεδομένα που ψάχνουμε είναι μάλλον όπως οι ψύλλοι στα άχυρα, αφού εάν δεν ήταν έτσι όλοι μας θα χρησιμοποιούσαμε τον αποδεδειγμένα πιο αποτελεσματικό τρόπο και έτσι θα είχαμε ελάχιστες διαφωνίες αναμεταξύ μας, στραμμένες περισσότερο στην επιλογή της μεθόδου για το τελικό αποτέλεσμα και όχι ως προς το ίδιο το αποτέλεσμα.

Λυπάμαι για την ποιότητα της λήψης των αγώνων (και των snap shots), αλλά δυστυχώς πάγωσε η δική μου κάμερα (γερνάει και αυτή) και έτσι αναγκάστηκα να δανειστώ τις κάμερες του φίλου μου Γιάννη Αναστασιάδη, ας είναι καλά! Την πρώτη διαδρομή του πρώτου αγώνα την τράβηξα με την παλιά του κάμερα που δεν είχε καν σταθεροποιητή και τις επόμενες διαδρομές με την καινούργια του σούπερ κάμερα, την οποία όμως δεν γνώριζα αν και είχε μόλις 10Χ οπτικό zoom… και λόγω του κακού φωτισμού στην πίστα ζορίζονταν ακόμη και αυτή σε κάποια σημεία να εστιάσει σωστά… Για κάποιο μυστηριώδη λόγο δεν βρήκα στον υπολογιστή μου την πρώτη διαδρομή του δεύτερου αγώνα που σίγουρα την έχει όμως ο Γιάννης...

Η πρώτη διαδρομή του πρώτου αγώνα, μόνο των γυναικών: https://www.youtube.com/watch?v=SwRCU2wzQPc&t=212s

Η πρώτη διαδρομή του πρώτου αγώνα, μόνο των ανδρών:

Η δεύτερη διαδρομή του πρώτου αγώνα, ανδρών και γυναικών:


Και ολόκληρη η δεύτερη διαδρομή του δεύτερου αγώνα, ανδρών και γυναικών σε καλύτερη ανάλυση από τις υπόλοιπες:


Τα αποτελέσματα αυτών των αγώνων μπορείτε να τα βρείτε εδώ: https://www.fis-ski.com/DB/general/event-details.html?sectorcode=AL&eventid=44140&seasoncode=2019

Εάν λάβουμε υπόψη μας πως, σε υψηλό τουλάχιστον επίπεδο, ένα απλό δευτερόλεπτο πιο αργός χρόνος σε μια διαδρομή σλάλομ θεωρείται μέχρι και «αιωνιότητα», αυτό σημαίνει πως, απλουστεύοντας το αποτέλεσμα, χάνονται περί τα 16,666 εκατοστά του δευτερολέπτου σε κάθε μια από τις περίπου 60 στροφές, τα οποία είναι πράγματι πολύ ψιλά γράμματα.
Και εάν είναι έτσι ήρθε ο καιρός να αρχίσουμε να εξετάσουμε τις «λεπτομέρειες» που στο αγώνισμά μας είναι πάρα πολύ σημαντικές και τελικά αυτές φαίνεται πως κάνουν την διαφορά. Διακρίνονται άραγε μόνο με το μάτι χωρίς την βοήθεια της κάμερας;



Τι διαφορετικό, τι πιο αποτελεσματικό κάνει κάποιος που είναι συνήθως γρηγορότερος στο ένα δευτερόλεπτο στην διαδρομή του από κάποιον άλλο και χωρίς να γίνουν σημαντικά λάθη κατά την διαδρομή τους;
Τι θα πρέπει να κάνουμε σωστότερα ή διαφορετικά για να καταφέρουμε να αποδώσουμε καλύτερα και να φτάσουμε τους ανταγωνιστές μας;

Στον τελευταίο αγώνα σλάλομ του Kitzbuhel στις 26/1/2019 ο εκφωνητής Nick Fellows ανέφερε πως ο Hirscher μετά από κάθε αγώνα μελετάει τα βίντεο των ανταγωνιστών του για να βρει εάν κάποιος κάνει κάτι καλύτερα από τον ίδιο ώστε να το διορθώσει, και δεν πιστεύω να το έβγαλε από το κεφάλι του!
Εάν αυτό το κάνει ο καλύτερος του κόσμου, εμείς γιατί θα πρέπει να είμαστε τόσο «υπερήφανοι»;



Δείτε το ως παράδειγμα:
Σίγουρα κάποιος που με κερδίζει κάνει κάτι σωστότερα ή έστω κάτι διαφορετικό από εμένα. Ποιο είναι όμως αυτό; Πρέπει να το ψάξω!
Πρώτα πρέπει να καταφέρω να το διακρίνω και έπειτα να το αναλύσω.
Να ψάξω να βρω το πώς το κάνει, έπειτα το γιατί το κάνει και μετά φυσικά να δουλέψω με συνέπεια προς την σωστή κατεύθυνση…

Ας υποθέσουμε πως καταφέρνουμε να παρατηρήσουμε πως κάποιος κάνει καλύτερη γραμμή στην πίστα ή πιο «γρήγορα» τις αλλαγές του ή είναι σταθερότερος στην κατάβαση ή δίνει περισσότερη κλίση το σώμα του κατά την μετάβαση ή βάζει πιο νωρίς τα πέδιλα στις γωνιές τους ή τα πιέζει πιο διαδοχικά ή κρατάει πιο όρθιο τον κορμό του ή δεν χρησιμοποιεί «κλασικά» τα μπαστούνια του ή, ή, ή…

Είναι άραγε καθαρά «τεχνικό» το θέμα μου, είναι δηλαδή κάτι που εγώ το έχω αλλιώς μέσα στο κεφάλι μου και ενώ έχω τα απαραίτητα προσόντα στοχεύω προς άλλη, ίσως «λανθασμένη» κατεύθυνση;
Μήπως δεν έχω κάνει την κατάλληλη προετοιμασία στο βουνό για να πετύχω τον σκοπό μου και μάταια προσπαθώ με τον τρόπο μου να καταφέρω κάτι καλύτερο;
Μου λείπει πράγματι η προπόνηση στο χιόνι ή χρειάζομαι καλύτερη «φυσική κατάσταση»;
Μήπως χρειάζομαι και εγώ «personal trainer» για την φυσική μου κατάσταση ή ακόμα και για το βουνό;
Μήπως χρειάζομαι και ψυχολόγο;
Μήπως τελικά έχω γενικότερα λάθος αντίληψη για το άθλημα;…



Μελετώντας τα βίντεο των κορυφαίων αθλητών, συχνά προσπαθούμε να διακρίνουμε τα σημεία της τεχνικής/τακτικής τους που ταιριάζουν στην δική μας αντίληψη, στις δικές μας πεποιθήσεις, στις δικές μας γνώσεις, στην δική μας φιλοσοφία. Δύσκολα μπορούμε να διακρίνουμε ή να αναγνωρίσουμε στοιχεία που δεν αποδεχόμαστε ως «σωστά».

Συχνά δε, ξεχωρίζουμε μεμονωμένες κινήσεις των ινδαλμάτων μας και τις κατατάσσουμε ως «βασική τεχνική» τους τεχνική. Κάποιες από αυτές τις κινήσεις/τακτικές πράγματι συμβαίνουν, αλλά χρησιμοποιούνται μόνο ως «συμπληρωματικές» της βασικής τους τεχνικής μετά από κάποιο λάθος, όπως πχ για να «σωθεί» μια στροφή που ξεκίνησε από λάθος σημείο, ώστε να κερδηθεί λίγο ύψος στην πίστα και έστω ελάχιστος πολύτιμος χρόνος…



Μια από τις κινήσεις που παρατηρούμε είναι πχ ο στιγμιαίος «διαχωρισμός» των σκι, ένα άνοιγμα των ποδιών τους στην μετάβαση, κατά την μεταφορά του βάρους στο επάνω πόδι, όπως πχ βλέπουμε στον Hirsher ή στον Luitz:  (https://www.youtube.com/watch?v=dmmiCMZusYw&t=0s.)

Οι κορυφαίοι αθλητές σπάνια μεταβάλουν το βασικό «άνοιγμα» των ποδιών τους, που όπως υπεραναλύσαμε επανειλημμένα είναι πολύ κοντά στο άνοιγμα της λεκάνης τους, γεγονός που εξαρτάται κατά πολύ και από τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά τους (οστά λεκάνης, μηριαίο οστό κλπ).
Τα δε πέδιλα, σε φυσιολογικές πάντοτε συνθήκες «ανοίγουν» στο κάθετο και όχι στο οριζόντιο επίπεδο, σύμφωνα και ανάλογα με την κλίση του σώματος και της θέσης του σε σχέση με την κλίση της πίστας, όπως κάνουν και τα πόδια του ποδηλάτη στα πεντάλ του… http://skibuster.blogspot.com/2014/06/2014_4083.html



Σας υπενθυμίζω βέβαια πως κάθε στροφή είναι λίγο/πολύ διαφορετική και έτσι η κάθε στροφή μπορεί να απαιτεί από λίγο ως πολύ διαφορετική προσέγγιση, ανάλογα και σύμφωνα με τις δυνάμεις που συμμετέχουν στο παιχνίδι…

 



Και για όσους έχουν το κουράγιο να το «κάψουν» περισσότερο πάρτε μια εικόνα με το τι ασχολούνται κάποιοι άνθρωποι:
Why trying to copy Hirscher and Schifrin’s moves doesn’t work – part 4: https://skimoves.me/2018/10/25/why-trying-to-copy-hirscher-and-shiffrins-moves-doesnt-work-part-4/     

Οι αναζητήσεις μου, παρατηρήσεις και σκέψεις για το 2019 πρέπει αναγκαστικά να περιμένουν την σειρά τους, διότι πολύ τις «φοβάμαι» και αποτελούν για εμένα ένα πολύ δύσκολο θέμα για το οποίο ακόμη αμφιταλαντεύομαι στο πώς θα πρέπει τελικά να το προσεγγίσω…

Παραθέτω κάποιες κακής ανάλυσης φωτο από το βίντεο για να παρατηρήσουμε ομοιότητες και διαφορές στην τεχνική της μετάβασης, μεταξύ του «μοντέρνου» και αυτού του «παλιού καλού καιρού» τρόπου που δεν λέει να μας αφήσει χρόνους, εύχομαι χωρίς παρεξήγηση… Οι περεταίρω αναλύσεις και συμπεράσματα από τους αγώνες είναι όπως λέμε στην Κρήτη «ξάσου», υπό την εξουσία σου…


περισσότερα στο επόμενο...
Μίλτος Χειμωνίδης Ιανουάριος 2019 miltos.thethiti@gmail.com

2 σχόλια:

  1. Μιλτάρα δεν είμαι τεχνικός αλλά πάντα σε διαβάζω. Οι αναλύσεις σου είναι εξαιρετικές. Χαίρομαι και για την εξέλιξη κάποιων παιδιών που γνώρισα το καλοκαίρι του 2014 στο Tux. Τα είδα στα video και τα χάρηκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή