Οι αγώνες slalom στο Bansko στις 27/12/2018

και άλλες θεωρίες…

Του Μίλτου Χειμωνίδη προπονητή Αλπικού σκι, Ιανουάριος 2019

Το άθλημά μας σε ανώτερο επίπεδο είναι όπως η Formula1. Παίζουμε με τα κλάσματα του δευτερολέπτου, δηλαδή με τις λεπτομέρειες και αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να το συνειδητοποιήσουμε στην αναζήτησή μας. Τα δεδομένα που ψάχνουμε είναι μάλλον όπως οι ψύλλοι στα άχυρα, αφού εάν δεν ήταν έτσι όλοι μας θα χρησιμοποιούσαμε τον αποδεδειγμένα πιο αποτελεσματικό τρόπο και έτσι θα είχαμε ελάχιστες διαφωνίες αναμεταξύ μας, στραμμένες περισσότερο στην επιλογή της μεθόδου για το τελικό αποτέλεσμα και όχι ως προς το ίδιο το αποτέλεσμα.

Λυπάμαι για την ποιότητα της λήψης των αγώνων (και των snap shots), αλλά δυστυχώς πάγωσε η δική μου κάμερα (γερνάει και αυτή) και έτσι αναγκάστηκα να δανειστώ τις κάμερες του φίλου μου Γιάννη Αναστασιάδη, ας είναι καλά! Την πρώτη διαδρομή του πρώτου αγώνα την τράβηξα με την παλιά του κάμερα που δεν είχε καν σταθεροποιητή και τις επόμενες διαδρομές με την καινούργια του σούπερ κάμερα, την οποία όμως δεν γνώριζα αν και είχε μόλις 10Χ οπτικό zoom… και λόγω του κακού φωτισμού στην πίστα ζορίζονταν ακόμη και αυτή σε κάποια σημεία να εστιάσει σωστά… Για κάποιο μυστηριώδη λόγο δεν βρήκα στον υπολογιστή μου την πρώτη διαδρομή του δεύτερου αγώνα που σίγουρα την έχει όμως ο Γιάννης...

Η πρώτη διαδρομή του πρώτου αγώνα, μόνο των γυναικών: https://www.youtube.com/watch?v=SwRCU2wzQPc&t=212s

Η πρώτη διαδρομή του πρώτου αγώνα, μόνο των ανδρών:

https://www.youtube.com/watch?v=wnOBGF0ubxc&t=367s&list=LL2M8ZDUh2eup68qO8uYw1JA&index=4

Η δεύτερη διαδρομή του πρώτου αγώνα, ανδρών και γυναικών:

https://www.youtube.com/watch?v=fvGRC8tziGo&t=143s&list=LL2M8ZDUh2eup68qO8uYw1JA&index=3

Και ολόκληρη η δεύτερη διαδρομή του δεύτερου αγώνα, ανδρών και γυναικών σε καλύτερη ανάλυση από τις υπόλοιπες:

https://www.youtube.com/watch?v=ZhEv5byT2wQ&t=0s&list=LL2M8ZDUh2eup68qO8uYw1JA&index=2

Τα αποτελέσματα αυτών των αγώνων μπορείτε να τα βρείτε εδώ: https://www.fis-ski.com/DB/general/event-details.html?sectorcode=AL&eventid=44140&seasoncode=2019

Εάν λάβουμε υπόψη μας πως, σε υψηλό τουλάχιστον επίπεδο, ένα απλό δευτερόλεπτο πιο αργός χρόνος σε μια διαδρομή σλάλομ θεωρείται μέχρι και «αιωνιότητα», αυτό σημαίνει πως, απλουστεύοντας το αποτέλεσμα, χάνονται περί τα 16,666 εκατοστά του δευτερολέπτου σε κάθε μια από τις περίπου 60 στροφές, τα οποία είναι πράγματι πολύ ψιλά γράμματα.

Και εάν είναι έτσι ήρθε ο καιρός να αρχίσουμε να εξετάσουμε τις «λεπτομέρειες» που στο αγώνισμά μας είναι πάρα πολύ σημαντικές και τελικά αυτές φαίνεται πως κάνουν την διαφορά. Διακρίνονται άραγε μόνο με το μάτι χωρίς την βοήθεια της κάμερας;

Τι διαφορετικό, τι πιο αποτελεσματικό κάνει κάποιος που είναι συνήθως γρηγορότερος στο ένα δευτερόλεπτο στην διαδρομή του από κάποιον άλλο και χωρίς να γίνουν σημαντικά λάθη κατά την διαδρομή τους;

Τι θα πρέπει να κάνουμε σωστότερα ή διαφορετικά για να καταφέρουμε να αποδώσουμε καλύτερα και να φτάσουμε τους ανταγωνιστές μας;

Στον τελευταίο αγώνα σλάλομ του Kitzbuhel στις 26/1/2019 ο εκφωνητής Nick Fellows ανέφερε πως ο Hirscher μετά από κάθε αγώνα μελετάει τα βίντεο των ανταγωνιστών του για να βρει εάν κάποιος κάνει κάτι καλύτερα από τον ίδιο ώστε να το διορθώσει, και δεν πιστεύω να το έβγαλε από το κεφάλι του!

Εάν αυτό το κάνει ο καλύτερος του κόσμου, εμείς γιατί θα πρέπει να είμαστε τόσο «υπερήφανοι»;

Δείτε το ως παράδειγμα:

Σίγουρα κάποιος που με κερδίζει κάνει κάτι σωστότερα ή έστω κάτι διαφορετικό από εμένα. Ποιο είναι όμως αυτό; Πρέπει να το ψάξω!

Πρώτα πρέπει να καταφέρω να το διακρίνω και έπειτα να το αναλύσω.

Να ψάξω να βρω το πώς το κάνει, έπειτα το γιατί το κάνει και μετά φυσικά να δουλέψω με συνέπεια προς την σωστή κατεύθυνση…

Ας υποθέσουμε πως καταφέρνουμε να παρατηρήσουμε πως κάποιος κάνει καλύτερη γραμμή στην πίστα ή πιο «γρήγορα» τις αλλαγές του ή είναι σταθερότερος στην κατάβαση ή δίνει περισσότερη κλίση το σώμα του κατά την μετάβαση ή βάζει πιο νωρίς τα πέδιλα στις γωνιές τους ή τα πιέζει πιο διαδοχικά ή κρατάει πιο όρθιο τον κορμό του ή δεν χρησιμοποιεί «κλασικά» τα μπαστούνια του ή, ή, ή…

Είναι άραγε καθαρά «τεχνικό» το θέμα μου, είναι δηλαδή κάτι που εγώ το έχω αλλιώς μέσα στο κεφάλι μου και ενώ έχω τα απαραίτητα προσόντα στοχεύω προς άλλη, ίσως «λανθασμένη» κατεύθυνση;

Μήπως δεν έχω κάνει την κατάλληλη προετοιμασία στο βουνό για να πετύχω τον σκοπό μου και μάταια προσπαθώ με τον τρόπο μου να καταφέρω κάτι καλύτερο;

Μου λείπει πράγματι η προπόνηση στο χιόνι ή χρειάζομαι καλύτερη «φυσική κατάσταση»;

Μήπως χρειάζομαι και εγώ «personal trainer» για την φυσική μου κατάσταση ή ακόμα και για το βουνό;

Μήπως χρειάζομαι και ψυχολόγο;

Μήπως τελικά έχω γενικότερα λάθος αντίληψη για το άθλημα;…

Μελετώντας τα βίντεο των κορυφαίων αθλητών, συχνά προσπαθούμε να διακρίνουμε τα σημεία της τεχνικής/τακτικής τους που ταιριάζουν στην δική μας αντίληψη, στις δικές μας πεποιθήσεις, στις δικές μας γνώσεις, στην δική μας φιλοσοφία. Δύσκολα μπορούμε να διακρίνουμε ή να αναγνωρίσουμε στοιχεία που δεν αποδεχόμαστε ως «σωστά».

Συχνά δε, ξεχωρίζουμε μεμονωμένες κινήσεις των ινδαλμάτων μας και τις κατατάσσουμε ως «βασική τεχνική» τους τεχνική. Κάποιες από αυτές τις κινήσεις/τακτικές πράγματι συμβαίνουν, αλλά χρησιμοποιούνται μόνο ως «συμπληρωματικές» της βασικής τους τεχνικής μετά από κάποιο λάθος, όπως πχ για να «σωθεί» μια στροφή που ξεκίνησε από λάθος σημείο, ώστε να κερδηθεί λίγο ύψος στην πίστα και έστω ελάχιστος πολύτιμος χρόνος…

Μια από τις κινήσεις που παρατηρούμε είναι πχ ο στιγμιαίος «διαχωρισμός» των σκι, ένα άνοιγμα των ποδιών τους στην μετάβαση, κατά την μεταφορά του βάρους στο επάνω πόδι, όπως πχ βλέπουμε στον Hirsher ή στον Luitz:  (https://www.youtube.com/watch?v=dmmiCMZusYw&t=0s.)

Οι κορυφαίοι αθλητές σπάνια μεταβάλουν το βασικό «άνοιγμα» των ποδιών τους, που όπως υπεραναλύσαμε επανειλημμένα είναι πολύ κοντά στο άνοιγμα της λεκάνης τους, γεγονός που εξαρτάται κατά πολύ και από τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά τους (οστά λεκάνης, μηριαίο οστό κλπ).

Τα δε πέδιλα, σε φυσιολογικές πάντοτε συνθήκες «ανοίγουν» στο κάθετο και όχι στο οριζόντιο επίπεδο, σύμφωνα και ανάλογα με την κλίση του σώματος και της θέσης του σε σχέση με την κλίση της πίστας, όπως κάνουν και τα πόδια του ποδηλάτη στα πεντάλ του… http://skibuster.blogspot.com/2014/06/2014_4083.html

Σας υπενθυμίζω βέβαια πως κάθε στροφή είναι λίγο/πολύ διαφορετική και έτσι η κάθε στροφή μπορεί να απαιτεί από λίγο ως πολύ διαφορετική προσέγγιση, ανάλογα και σύμφωνα με τις δυνάμεις που συμμετέχουν στο παιχνίδι…

 

Και για όσους έχουν το κουράγιο να το «κάψουν» περισσότερο πάρτε μια εικόνα με το τι ασχολούνται κάποιοι άνθρωποι:

Why trying to copy Hirscher and Schifrin’s moves doesn’t work – part 4: https://skimoves.me/2018/10/25/why-trying-to-copy-hirscher-and-shiffrins-moves-doesnt-work-part-4/     

Οι αναζητήσεις μου, παρατηρήσεις και σκέψεις για το 2019 πρέπει αναγκαστικά να περιμένουν την σειρά τους, διότι πολύ τις «φοβάμαι» και αποτελούν για εμένα ένα πολύ δύσκολο θέμα για το οποίο ακόμη αμφιταλαντεύομαι στο πώς θα πρέπει τελικά να το προσεγγίσω…

Παραθέτω κάποιες κακής ανάλυσης φωτο από το βίντεο για να παρατηρήσουμε ομοιότητες και διαφορές στην τεχνική της μετάβασης, μεταξύ του «μοντέρνου» και αυτού του «παλιού καλού καιρού» τρόπου που δεν λέει να μας αφήσει χρόνους, εύχομαι χωρίς παρεξήγηση… Οι περεταίρω αναλύσεις και συμπεράσματα από τους αγώνες είναι όπως λέμε στην Κρήτη «ξάσου», υπό την εξουσία σου…

περισσότερα στο επόμενο...
Μίλτος Χειμωνίδης Ιανουάριος 2019 miltos.thethiti@gmail.com

Marcel Hirscher VS Ted Ligety Τεχνική ανάλυση στο GS

Του Μίλτου Χειμωνίδη προπονητή Αλπικού σκι Ιανουάριος 2019

Μπορείτε εάν θέλετε πρώτα διαβάσετε το παρακάτω κείμενο και μετά να παρακολουθήσετε το βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=aR4mbvkdmyU&t=5s, μήπως βοηθήσει περισσότερο η ανάλυση στην γλώσσα μας.

  

Όλες αυτές οι αναλύσεις μπορούν να στρέψουν την προσοχή μας σε πράγματα που ίσως δεν δίναμε την πρέπουσα σημασία ή να ξεκαθαρίσουν κάποια «θολά σημεία» στις γνώσεις μας, με στόχο πάντοτε να βοηθήσουν στην τελειοποίηση των αθλητών μας.

Στο GS τα πράγματα είναι λίγο πιο εύκολα για παρατηρήσεις σε σχέση με το SL, διότι υπάρχει περισσότερος χώρος και χρόνος για παρατήρηση…

Τον συγκεκριμένο αγώνα που έγινε τον Δεκέμβριο του 2017 στο Beaver Creek τον είχα δει ζωντανά και τελικά τον κατέβασα για να τον έχω και στο αρχείο μου. Ξετρελάθηκα από το υπέροχο θέαμα που μας πρόσφεραν οι κορυφαίοι αθλητές του κόσμου, στην πιο «φιλόξενη πίστα» για το συγκεκριμένο αγώνισμα όπως δηλώνουν οι ίδιοι, με τις ιδανικότερες συνήθως συνθήκες χιονιού (βασικά λόγω της μειωμένης υγρασίας στην περιοχή), στο πρώτο γιγαντιαίο της χρονιάς με τα «καινούργια» τότε 30άρας ακτίνας σκι, που όλοι μας αναμέναμε με αγωνία, αφού το Soelden αναβλήθηκε!

Είχα παρατηρήσει και εγώ, όπως υποθέτω και οι υπόλοιποι θεατές, πως στην μετάβαση μετά την συγκεκριμένη τραβέρσα που αναλύεται στο βίντεο, όλοι οι αθλητές «πετούσαν» λίγο/πολύ λόγω του bump που υπήρχε σε εκείνο το σημείο, και το γεγονός πως ο Hirscher το πέρασε ίσως πιο «όμορφα» από τους υπολοίπους, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπόρεσα να πιάσω στον πραγματικό χρόνο όλες τις λεπτομέρειες που θα ακούσετε και θα διαβάσετε παρακάτω…

Ας λάβουμε όμως υπόψη μας πως όλες οι δυναμικές στροφές απαιτούν την ιδανικότερη απορρόφηση του «εικονικού bump» που δημιουργείται από τις δυνάμεις κατά την μετάβασή τους, μαζί με το γεγονός πως είμαστε πλέον σίγουροι και για τον ιδανικότερο τρόπο της «αλλαγής», που χρησιμοποιείτε κατά κόρον από τους αθλητές εδώ και πολλά χρόνια… (https://skibuster.blogspot.com/2015/01/2015.html «ο μύθος του μπροστά»)

Θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω όσο μπορώ πιο «συνοπτικά» τα στοιχεία που τελικά και τα δικά μου μάτια μπόρεσαν να διακρίνουν σε αυτό το βίντεο (που συνήθως διακρίνουν αυτό που το μυαλό «γνωρίζει»), φυσικά με την βοήθεια και τις πολύ εύστοχες παρατηρήσεις του υπέροχου σκιέρ και προπονητή Reilly McGlashan.

Πάμε γερά λοιπόν:

Ο Hirscher «μαζεύει» πιο γρήγορα τα γόνατά του προς το στήθος, καταφέρνοντας έτσι να κάνει νωρίτερα την αλλαγή κατανομής βάρους στα πέδιλα και να ξεκινήσει πιο νωρίς την επόμενη στροφή από τον Ligety.

Με τον τρόπο όμως αυτό καταφέρνει και αφήνει τα σκι του περισσότερο χρόνο προς την γραμμή πτώσης κερδίζοντας ταχύτητα, εκμεταλλευόμενος σωστότερα την  βαρύτητα του σώματός του, ενώ καταφέρνει έτσι να πιέζει σωστότερα τα πέδιλα, μένοντας λιγότερο χρόνο στις γωνίες τους κατά την διάρκεια στροφής μικρότερης ακτίνας, δηλαδή να τα οδηγήσει «καρβάροντας» πιο ξεκάθαρα…

Το διάστημα δε που κατά την μετάβασή του (αλλαγή) αναγκαστικά βρίσκεται για κάποιο διάστημα στον αέρα, καταφέρνει να στρέψει τα πέδιλα με τέτοιο τρόπο και να τα προετοιμάσει με την πιο κατάλληλη γωνία προς την επόμενη πόρτα, ώστε να κερδίσει λίγο ακόμη πολύτιμο χρόνο.

Εν αντιθέσει με τον Ligety που φέρνει τελικά τα σκι του στην ίδια περίπου αρχική γωνία στρέψης («initial steering angle» κατά Ron LeMaster http://www.ronlemaster.com/presentations/WhistlerBlackcomb-1-2004.pdf ), αλλά χρησιμοποιώντας stivot (ντεραπάζ) επάνω στην επιφάνεια του χιονιού και δημιουργώντας μεγαλύτερη τριβή σε σχέση με τον Hirscher, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα περισσότερη μείωση της ταχύτητάς του…

Τελικά, με τον τρόπο αυτό ο Hirscher (είναι άραγε τεχνική, τακτική, ή ικανότητα;…) καταφέρνει όχι μόνο να βρεθεί με τον αποτελεσματικότερο και άρα τον «σωστότερο» τρόπο στον αέρα, στρέφοντας εκεί ιδανικά τα σκι του προς την κατεύθυνση που επιθυμεί, αλλά σύγχρονος να μείνει συνολικά και για λιγότερο χρόνο «airborn», άρα με περισσότερο έλεγχο στα σκι του από ότι ο Ligety.

Όσο περισσότερο χρόνο βρίσκεται κάποιος στον αέρα κατά την μετάβαση, τόσο πιο καθυστερημένα μπορεί να ξεκινήσει την αλλαγή κατεύθυνσής του και έτσι καθυστερεί να «μπει» στην επόμενη στροφή, αφού δεν υπάρχει καθόλου τριβή στα σκι και κατά συνέπεια δεν μπορεί να γίνει καμιά αλλαγή κατεύθυνσης…

Επίσης, με τον τρόπο αυτό παραμένει συνολικά και για λιγότερο χρόνο στις γωνιές του, ειδικότερα στο σημείο όπου τα πέδιλά του έχουν περάσει την γραμμή πτώσης της πίστας, στο σημείο δηλαδή της στροφής που είναι το πιο σημαντικό σημείο που πρέπει να καταφέρει να μη μειώσει την κεκτημένη του ταχύτητα (εάν την μειώσει εκεί δύσκολα ξαναβρίσκει την ορμή του), ενώ ο Ligety συνεχίζει να πιέζει στις γωνίες του για περισσότερο χρόνο σε αυτό το σημείο (μετά την γραμμή πτώσης…) και έτσι σε σχέση με τον Hirscher χάνει ακόμη λίγο πολύτιμο χρόνο.

Εύλογες ερωτήσεις:

Πώς είναι δυνατόν να μην έχει πάρει χαμπάρι ο Ligety τι δεν καταφέρνει να κάνει αυτός σωστά/αποτελεσματικά ή τι κάνει «σωστότερα» από αυτόν ο Hirscher; Πώς γίνεται να μην μπορεί να το διορθώσει; Οι επαγγελματίες προπονητές και το συνεργείο που κουβαλάει μαζί του τι ρόλο βαράνε; Είναι ποτέ δυνατό να μην χρησιμοποιούν τα κατάλληλα προγράμματα επεξεργασίας βίντεο και να μην παίρνουν χαμπάρι το τι ακριβώς συμβαίνει; Μήπως ο Ligety  δεν αντέχει πλέον να κάνει όλες αυτές τις θυσίες που απαιτούνται για να παραμείνει πρώτος σε τέτοιο επίπεδο; Επιλέγει τελικά ο Hirscher να κάνει κάτι διαφορετικό από τον Ligety; Είναι άραγε για τον Hirscher θέμα «φιλοσοφίας» των προπονητών του και επιλογής διαφορετικής τεχνικής/τακτικής προσέγγισης, ή επιτυχία του βασίζεται στις τεράστιες αθλητικές του ικανότητες; (Αν και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ο Ligety στην πρώτη διαδρομή είχε μόνο +0.29 εκατοστά διαφορά…)

Μήπως και για το δικό μας επίπεδο θα πρέπει να στρέψουμε σε άλλο τομέα την προσοχή μας, εκτός βουνού και πέραν του τεχνικού;

(εάν τελικά δεν είδατε το βίντεο μέχρι αυτή την στιγμή, πάτε πάλι πίσω και μελετήστε το πριν προχωρήσετε παρακάτω)

Εντυπωσιακές οι αναλύσεις και τα συμπεράσματα που βγάζουμε από κάποιες συγκεκριμένες στροφές και σίγουρα πολύ εμπεριστατωμένη η άποψη του Reilly, αλλά ας μην βιαστούμε και πάλι να βγάλουμε «εύκολα συμπεράσματα» ή να απλουστεύσουμε τα πράγματα, διότι εάν εξετάσουμε κάποια άλλη μεμονωμένη στροφή από τον ίδιο αγώνα, θα διαπιστώσουμε πως το πράγμα αντιστρέφεται…

Για να δούμε τι δηλώνουν οι παρακάτω καρέ/καρέ φωτογραφίες:

Εδώ διαπιστώνουμε πως ο Ligety ξεκινάει την συγκεκριμένη στροφή με λιγότερο stivot, στρέφοντας λιγότερο «κόντρα» τα πέδιλα προς την κατεύθυνση της επόμενης στροφής, σε σχέση με τον Hirscher. Τελικά και οι δυο τους επάνω στην πόρτα καταλήγουν να έχουν στην ίδια περίπου θέση το σώμα τους και στην ίδια κατεύθυνση να κοιτάζουν τα σκι τους, αλλά σύμφωνα με όλες τις προηγούμενες παρατηρήσεις μας μπορούμε να υποθέσουμε  πως αυτός που μπήκε στην στροφή με περισσότερο stivot, θα μπήκε με μικρότερη ταχύτητα και έτσι, θεωρητικά τουλάχιστον, θα βγήκε και με την μικρότερη…

Είναι άραγε τόσο απλά τα πράγματα;...

Ανακεφαλαιώνοντας: Ποιο είναι το πιο βασικό στοιχείο που αποδίδει τον γρηγορότερο χρόνο στην διαδρομή;

Η σωστότερη εκμετάλλευση της βαρύτητας που επιτυγχάνεται με την μικρότερη δυνατή τριβή των σκι στην επιφάνεια ολίσθησης, η οποία απαιτεί την μικρότερη και ιδανικά εκτελεσμένη διαδρομή του κέντρου βάρους του σώματος δια μέσου των ιδανικότερα εκτελεσμένων μικρής ακτίνας στροφών, μαζί βέβαια και με την λιγότερη αντίσταση απέναντι στον αέρα, που επιτυγχάνεται με την ιδανικότερα αεροδυναμική θέση σώματος.

(Η τελευταία παίζει τον σημαντικότερο ρόλο ανάλογα με την αύξηση της ταχύτητας. Στα τεχνικά αγωνίσματα που μας απασχολούν είναι μάλλον δευτερεύουσας σημασίας, αλλά σίγουρα όχι και αμελητέας.)

Ανακεφαλαιώνοντας, μπορούμε να τα βάλουμε κάτω από την αρχή και να σκεφτούμε τι θα πρέπει να κάνουμε, καλύτερα ή σωστότερα, για κάθε ένα ξεχωριστά από όλα αυτά τα στοιχεία ώστε να καταφέρουμε να εκμεταλλευτούμε την βαρύτητα προς όφελός μας. Ίσως με τον τρόπο αυτό να ξεκαθαρίσουν περισσότερο τα πράγματα μέσα στο κεφάλι μας...

Για τα τεχνικά στοιχεία που θεωρώ πως χρησιμοποιούνται για την επίτευξη του στόχου, έχω αναφερθεί εκτενέστερα στο παρελθόν μέσα από αυτό το blog και πιο συνοπτικά ίσως στο προηγούμενο post μου: https://skibuster.blogspot.com/2018/01/2018.html 

Στην προπονητική μας πορεία ισχύει ο βασικός κανόνας της ζωής, πως από όλες μας τις ενέργειες/επιλογές κάτι κερδίζουμε, αλλά και κάτι χάνουμε. Αυτός ο κανόνας περιλαμβάνει και το στοιχείο των τεχνικών μας επιλογών και του τι τελικά διδάσκουμε στους αθλητές μας. Βάζουμε τα + και - στην υποκειμενική μας ζυγαριά και αποφασίζουμε. Συνήθως, η αντίληψη που έχουμε για το άθλημα καθορίζει αυτές μας τις επιλογές και επηρεάζει τις γνώσεις μας.

Όμως! 

Για να καταφέρουμε να συνδυάσουμε αποτελεσματικότερα όλα απαραίτητα τα «τεχνικά» στοιχεία, το πιο απαραίτητο συστατικό είναι να κατέχουμε το δυνατόν περισσότερο τις βασικές αθλητικές ικανότητες ώστε να είμαστε Αθλητές με άλφα κεφαλαίο.

Δεν γίνεται να αναμένουμε από κάποιον που δεν είναι αθλητής να κάνει αθλητικό σκι, αυτή είναι μια απολύτως παράλογη απαίτηση…

Από τα πιο σύγχρονα βιβλία με τα τελευταία δεδομένα της προπονητικής επιστήμης για την «λειτουργική» προπόνηση των αθλητών, αλλά και της πρόληψης από τους τραυματισμούς τους, που πάνε πακέτο. 

Του Michael Boyle:  https://www.amazon.co.uk/Functional-Training-Sports-Michael-Boyle/dp/1492530611/ref=pd_bxgy_14_img_2/261-9001291-5456528?_encoding=UTF8&pd_rd_i=1492530611&pd_rd_r=2b0a41e8-19dd-11e9-b411-653be4f1f91d&pd_rd_w=inbrS&pd_rd_wg=BjumM&pf_rd_p=466c8fd0-3653-4c9b-86fa-f9bc8fd2ae35&pf_rd_r=80N92JF34N4D240C1TVW&psc=1&refRID=80N92JF34N4D240C1TVW

Απαραίτητες γνώσεις για οποιονδήποτε ασχολείται με την προετοιμασία αθλητών ή ακόμα και για κάποιον που γυμνάζεται συστηματικά "σαν αθλητής", αφού η προπόνηση που μάθαμε να κάνουμε τις προηγούμενες δεκαετίες, σε κάποια σημεία τελικά μας καταστρέφει…

Αγαπητοί συνάδελφοι προπονητές, θεωρώ πως δεν πρέπει στην εποχή μας να δουλεύουμε μόνο με τα μάτια, όσο έμπειρα και να είναι αυτά. Ακόμα και στις πιο ανεπτυγμένες Αλπικές χώρες που έχουν τεράστια εμπειρία γύρω από το άθλημα, όλοι οι προπονητές χρησιμοποιούν κάμερες, ακόμα και αυτοί που συμμετέχουν στο world cup και μπορούν απλά να πάρουν το βίντεο από το eurosport.

Το βίντεο που σας παραθέτω παρακάτω είναι ένα ακόμη παράδειγμα για το πώς θα μπορούσαμε να εξετάζουμε τους αθλητές μας σε σχέση με κάποιους καλύτερους, με κάποιο σχετικά εύκολο και εύχρηστο τρόπο. Μια αξιοπρεπή κάμερα χρειάζεται με ένα καλό zoom που δεν κοστίζει πλέον και πολλά χρήματα, και έπειτα μεράκι και χρόνο να ασχοληθεί κάποιος μαζί της λίγο πιο σοβαρά. Άντε και ένα σωστό ελεύθερο προγραμματάκι επεξεργασίας βίντεο, όπως αυτό που αναφέρει ο δημιουργός του παρακάτω. 

Περιλαμβάνει σε αυτό και κάποιες τεχνικές πληροφορίες που ίσως και να αφορούν περισσότερο στο δικό μας επίπεδο:

Ο «Χρήστος» απέναντι στον Kristoffersen - GS Performance Analysis

https://www.youtube.com/watch?v=xZbObpzWrgU&t=121s

Εάν καταφέρετε να διαβάσετε και τα σχόλια κάτω από το βίντεο, μπορείτε να πάρετε ακόμη πιο ενδιαφέρουσες πληροφορίες και απόψεις, διάθεση και χρόνος χρειάζεται…

   

Αναμείνατε πολύ σύντομα το επόμενο θέμα:  Αναζητήσεις, παρατηρήσεις και σκέψεις για το 2019 (μαζί με τα βίντεο από τον πρώτο αγώνα σλάλομ στο Bansko που συμμετείχαν και οι δικοί μας αθλητές και αθλήτριες και κάποιες καινούργιες τεχνικές παρατηρήσεις)

Μίλτος Χειμωνίδης, προπονητής Αλπικού σκι Ιανουάριος 2019

e-mail miltos.thethiti@gmail.com