ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΛΠΙΚΟ ΣΚΙ

του Μίλτου Χειμωνίδη, Προπονητή Αλπικού σκι

 (δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο 2014 στο www.snownews.gr)

Με έκπληξη διαπιστώνω πως ενώ αρκετός φίλαθλος κόσμος ακόμα και στην χώρα μας έχει αρχίσει να παρατηρεί το φαινόμενο των «τριών σημείων στήριξης», υπάρχουν ακόμα προπονητές αλλά και αθλητές αρκετά καλού επιπέδου, που συνεχίζουν να λειτουργούν σαν η επαφή (ή στήριξη;) στο μέσα χέρι της στροφής να μην υφίσταται!

Ο μύθος λέει πως όταν οι Ινδιάνοι αντίκρισαν τα πλοία του Κολόμβου, δεν κατάφεραν να τα αντιληφθούν και πέρασαν απαρατήρητα, διότι δεν μπορούσαν να διανοηθούν πως είναι δυνατόν να υφίστανται πλοία τέτοιου μεγέθους και ο εγκέφαλός τους απέρριψε την πληροφορία…

Πολύ συχνά, τα μάτια μας βλέπουν ό,τι το μυαλό θεωρεί πως γνωρίζει!

Συνήθως αυτό συμβαίνει  όταν το μυαλό δεν είναι ανήσυχο, θεωρεί πως τα πράγματα είναι δεδομένα και δεν έχει μάθει να παρατηρεί. (Το γνωρίζω και προσωπικά το στάδιο αυτό!)

Για να μην λειτουργούμε λοιπόν και εμείς ως Ινδιάνοι, πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ορθάνοιχτα, το μυαλό μας ανήσυχο, το πνεύμα μας ελεύθερο και να υπενθυμίζουμε συνεχώς στον εαυτό μας πως ως «ειδικοί» του χώρου, πρέπει να είμαστε αποδέκτες  και μελετητές της συνεχούς εξέλιξης του αθλήματος.

Ανέκαθεν η εξέλιξη είχε τον δύσκολο ρόλο να καταφέρει να πείσει τον κόσμο να την αποδεχθεί, αφού οι περισσότεροι από εμάς νιώθουμε ασφαλείς να βαδίζουμε σε περπατημένα μονοπάτια. Το άγνωστο συνήθως μας προκαλεί ανασφάλεια…

Θα αναρωτιέστε γιατί τα αναφέρω όλα αυτά: επειδή μέχρι πρότινος γνωρίζαμε πως στο Αλπικό σκι είχαμε δύο σημεία επαφής, που ήτανε λογικά τα δύο χιονοπέδιλα. Αν όμως το σκεφτούμε εκτενέστερα, θα διαπιστώσουμε πως ανέκαθεν υπήρχε και μια επαφή «τρίτου τύπου», ένα σύρσιμο του μπαστουνιού που συχνά λυγίζει από την πίεση στο χιόνι, κάτι που προφανώς το παραβλέπαμε...
Προσέξτε το μπαστούνι του Βασίλη και του Μιχάλη στις παρακάτω φωτογραφίες:

                               

                                  Βασίλης Δημητριάδης, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Bormio 2005

Ελευθεριάδης Μιχάλης Παμπόροβο Δεκ. 2010

Θεωρώ πως οι περισσότεροι από εσάς μπορείτε εύκολα να συνειδητοποιήσετε πως το μέσα μπαστούνι σας πολύ συχνά σέρνεται στο χιόνι. Αν όχι, μπορείτε να ανατρέξετε σε φωτογραφίες ή βίντεο αγώνων ή προπονήσεων ακόμα και του παρελθόντος. Στις πιο σύγχρονες, θα δείτε επίσης το ίχνος που χαράσσεται από το προστατευτικό του μέσα χεριού (στο σλάλομ) στο οποίο ακουμπούν και πιθανόν στηρίζονται οι αθλητές, ιδιαιτέρα στα απότομα σημεία και είναι εμφανές ακόμα και σε συνθήκες απόλυτου πάγου!

          Κοντεύει δεκαετία (ή και περισσότερο) που οι καλοί αθλητές του Αλπικού σκι ακουμπούν το μέσα χέρι τους στο χιόνι, αντί απλά το μπαστούνι τους. Υποθέτω πως αυτή η κίνηση στους ταλαντούχους βγαίνει αυθόρμητα και φυσικά, κρίνοντας από κάποιους αθλητές που δουλέψαμε μαζί. Κάποιοι απλώς τη δουλεύουν ως αίσθηση που τους βοηθάει στην ισορροπία, αλλά οι περισσότεροι αθλητές επιπέδου την χρησιμοποιούν συνειδητά ως τρίτο σημείο στήριξης, ώστε να βοηθήσουν τα πέδιλά τους στις μεγάλες κλίσεις σώματος και στις αναλογικά μικρές ακτίνες στροφής, κυρίως στα απότομα κομμάτια των πιστών.

Thomas Grandi W.Ch.Bormio 2005

Kentaro Minagawa 

                                                                                                             W.Ch.Bormio  2005                                                                                                                                      

Αυτή η «τεχνική» έγινε ιδιαίτερα αντιληπτή σε παγκόσμιο επίπεδο από τον Σουηδό Jens Biggmark που, πιτσιρικάς τότε, κέρδισε τα δύο στη σειρά σλάλομ στο παγκόσμιο κύπελλο στο Kitzbuhel το 2007, την χρονιά που αναβλήθηκε λόγω έλλειψης χιονιού η ελεύθερη κατάβαση. 
Ο  Biggmark εκεί χρησιμοποίησε πιθανόν δική του «πατέντα» με δύο ενωμένα προστατευτικά στο μπαστούνι του, ώστε αυτά να λειτουργούν ως μεγάλη επιφάνεια στήριξης με μικρή τριβή στο χιόνι. Ας μην ξεχνάμε πως η τριβή παίζει σημαντικότατο ρόλο. (Διαβάστε αν θέλετε για την ολίσθηση στο χιόνι σε παλιότερο άρθρο μου). Εκτός αυτού, η επαφή μόνο με το γάντι εμπεριέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να σκαλώσει το χέρι ή ο αντίχειρας, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνει η ισορροπία του αθλητή. Έκτοτε, όλες οι εταιρίες ξεκίνησαν να παράγουν προστατευτικά χεριών για τα μπαστούνια του σλάλομ με μεγαλύτερη επιφάνεια, αφού όλο και περισσότεροι σκιέρ τα χρησιμοποιούν για στήριξη και όχι μόνο για να απωθούν τις πόρτες. Άλλωστε, οι εταιρίες παίρνουν ανατροφοδότηση και υποδείξεις από τους καλούς αθλητές τους.

Πολλοί από εσάς θα έχετε δει το βίντεο του Hirscher από το Καναδικό DVD «WORLD 2010» που κυκλοφορεί και στο youtube. Αν δεν το ξέρετε, ψάξτε «Marcel Hirscher Slalom training» όπου φαίνεται καθαρά η στήριξη, ιδιαίτερα στο τέλος του βίντεο που δείχνει σε αργή κίνηση.

Στο παρακάτω απόσπασμα βίντεο, φαίνονται καθαρά τα ίχνη από το μέσα χέρι του.

 

         Και στο GS, όμως, παρατηρούμε πως αρκετοί σκιέρ έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν το μέσα χέρι για στήριξη, με πρωτοπόρο φυσικά (ποιον άλλον!) το φαινόμενο Ted Ligety, αλλά το ίδιο πράγμα επεκτείνεται ακόμα και στα αγωνίσματα ταχύτητας. Εδώ οι «καλλιτέχνες» χρησιμοποιούν απλά το χέρι τους με το γάντι να σέρνεται στο παγωμένο χιόνι. Εμένα μου είναι άξιο απορίας πώς οι εταιρίες ή οι αθλητές δεν σκέφτηκαν (ακόμη ίσως!) να κατασκευάσουν κάτι που να βοηθάει σε αυτό. Περιμένω με αγωνία τις εξελίξεις…

Στις γυναίκες αλλάζει λίγο το σκηνικό και είναι σπανιότερο να δούμε το μέσα τους χέρι να ακουμπάει στο χιόνι. Δεν είναι όμως καθόλου σπάνιο από την νεαρή και «μοντέρνα» Micaela Shiffrin! Μήπως είναι και αυτός ένας λόγος που είναι αυτή τη στιγμή η καλύτερη αθλήτρια στον κόσμο στο σλάλομ μιας και κέρδισε φέτος το Παγκόσμιο Κύπελλο;

Micaela Shiffrin

Μετά από όλα αυτά, θα περίμενε κανείς ότι δεν τίθεται ζήτημα ως προς το ΑΝ οι σύγχρονοι αθλητές στηρίζονται στο μέσα χέρι τους, αφού αυτό είναι πλέον δεδομένο για τον παρατηρητικό λάτρη του αθλήματος, πόσο μάλλον για τον «ειδικό». Είναι έτσι όμως;

Διδάσκεται τελικά η «τεχνική» αυτή ή οι προπονητές απλά βασίζονται στο ταλέντο των αθλητών τους; Το μόνο δείγμα αναγνώρισης της κίνησης αυτής υπάρχει σε βίντεο των Καναδών, οι οποίοι πρωτοδείξανε την άσκηση με το μέσα χέρι να ακουμπάει στο χιόνι στο DVD «WORLD 2007», που επιμελείται ο σύλλογος των προπονητών τους (το κυκλοφόρησαν τον Δεκέμβριο του 2006). Ακόμη μεγαλύτερη έμφαση δώσανε σε αυτό την επόμενη χρονιά στο «WORLD 2008». Σε θεωρητικό επίπεδο, όμως, ακόμα προσπαθώ να βγάλω άκρη με προπονητές από την Ελλάδα ή το εξωτερικό. Εδώ, πάντως, υπάρχει «σκοτάδι», διαφωνίες και κατ’ εμέ φόβος για το άγνωστο.

Νίκος Μπόνου 

 Κώστας Συκαράς

            Είναι πια καιρός που πρέπει να αντικρίσουμε το ζήτημα κατάματα, κι αφού παραδεχτούμε ανοιχτά πως η στήριξη στο μέσα χέρι ΕΙΝΑΙ γεγονός, να αποφασίσουμε και αν τελικά είναι κάτι που πρέπει να διδάσκεται και να περιλαμβάνεται στην προπόνηση. Αυτό είναι το κομμάτι που θέλει κουβέντα, αναζήτηση και αποφάσεις! Η δική μου άποψη είναι πως δεν είναι δυνατόν να μην διδάσκεται κάτι που χρησιμοποιείται στο άθλημα, περιμένω όμως τη γνώμη όσων ασχολούνται με το αλπικό σκι, των προπονητών και υπόλοιπων ενδιαφερομένων για τις «τεχνικές λεπτομέρειες», όπως σε ποιο επίπεδο πρέπει να αρχίσει να διδάσκεται, με ποιες ασκήσεις και πόσο πρέπει να επιμείνεις σε αυτό.

Henrik Kristoffersen

Οι 3 επόμενες φωτογραφίες είναι από τον αγώνα FIS στο Μπάνσκο που τράβηξα τον Απρίλιο του 2011.

Όλοι οι καλοί Βούλγαροι αθλητές (και όχι μόνο) ακουμπούν το μέσα χέρι στο χιόνι!

Προσωπικά, ξεκίνησα να χρησιμοποιώ την συγκεκριμένη άσκηση από το 2007 στην ομάδα Π1-Κ1 του ΕΟΣ Βόλου, όπου εργαζόμουν τότε. Έκτοτε την έχω συμπεριλάβει στο ασκησιολόγιό μου και θεωρώ πως πλέον γνωρίζω το πώς «λειτουργεί». Όταν εκτελεστεί σωστά (με τα υπόλοιπα μέρη του σώματος στην σωστή θέση), αν μη τι άλλο προκαλεί τον αθλητή να δώσει μεγάλη κλίση σώματος και να βρει τα όριά του, στην αρχή ως αίσθηση και χωρίς να έχει ακόμα αρχίσει να στηρίζεται στο χέρι του. Θεωρώ πως όταν είναι τεχνικά έτοιμος, θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει το μέσα χέρι του και ως στήριξη ή τουλάχιστον δεν θα έχει στο μυαλό του πως πρέπει απαραίτητα να κρατάει «τεχνητά» το μέσα χέρι του ψηλά, παρά μόνο σχετικά μπροστά του…

Σταμάτογλου Νίκος Π1 

                                                                                             2ος στο GS στους ΠΑΧ 2008 

Νόρα Βλαμοπούλου Κ1 

                                                  3η στο GS και 3η στο SL (με πτώση!) στους ΠΑΧ 2008 

Στις διακοπές των Χριστουγέννων του ΄11, εργάστηκα στον ΕΟΣ Σερρών και στην τεχνική προετοιμασία των αθλητών δουλέψαμε και την άσκηση με το μέσα χέρι να ακουμπάει στο χιόνι. Δείτε τα ίχνη που αφήνει  το προστατευτικό του μπαστουνιού στο χιόνι, μέσα από την πόρτα!

Η Φανή συμμετείχε τότε στην κατηγορία των Κ1. Η συγκεκριμένη κίνηση της «βγήκε» και στις πόρτες χωρίς κόπο…(μεγάλο ταλέντο!)

 Μαρμαρέλη Φανή Κ1

                                                                                              1η  στο SL στους ΠΑΧ 2012 

Από το περασμένο καλοκαίρι, συνεργάζομαι με την προπονητική ομάδα του  Έσπερου Καλαμαριάς. Φαίνεται απόλυτα φυσικό στον Γιώργο Στοΐδη να βοηθάει με το μέσα χέρι του, όταν υπάρχει ανάγκη (όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο), ε Γιώργη;

Στον Μιχάλη Δέλλιο του Εσπέρου, το να ακουμπάει το χέρι του στο χιόνι συνέβη χωρίς αρχικά να το συνειδητοποιήσει. Το βίντεο απλώς του το «αποκάλυψε»! 

Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι, το συγκεκριμένο άρθρο έχει σκοπό να μας προβληματίσει και να ανοίξει διάλογο! Τον ίδιο στόχο είχανε και τα προηγούμενα άρθρα μου, αλλά εκτός από εξαιρέσεις, συνάντησα σιγή ιχθύος…

Εύχομαι σήμερα να ξεκινήσει ο διάλογος και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των Ελλήνων προπονητών και όποιων άλλων ενδιαφέρονται και έχουν γνώσεις και απόψεις για το «φτωχό» Αλπικό σκι στην χώρα μας και αφού δεν υπάρχουν πλέον οι οικονομικοί πόροι από την ομοσπονδία μας (από διάθεση πώς τα πάμε;), είναι καιρός να αρχίσουμε να δουλεύουμε και από μόνοι μας.

Εδώ, επώνυμα και με καλή διάθεση και πρόθεση ας αρχίσουμε να  εκθέτουμε τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις απόψεις μας. Σημαντική βοήθεια μπορούν να δώσουν και οι αθλητές μας, που είτε χρησιμοποιούν το μέσα τους χέρι, είτε απλά έχουν παρατηρήσει άλλους αθλητές και αναρωτιόνται περί τίνος πρόκειται. Ρωτήστε τους παιδιά, ρωτήστε! 
Συνήθως, ο μόνος τρόπος για να μάθουμε καινούργια πράγματα είναι αφενός να παραδεχτούμε (και να αποδεχτούμε) πως δεν γνωρίζουμε, αφετέρου να έχουμε και τα «κότσια» να ρωτάμε…

Παρακαλώ, όποιος έχει αμφιβολία ως προς την κατανόηση αυτών που αναφέρω ή έχει οποιαδήποτε ένσταση, να μου ζητήσει περισσότερες επεξηγήσεις ώστε να μη γίνουν παρεξηγήσεις. Θα χαρώ πολύ να με ζορίσετε, αλλά και να με διαφωτίσετε σε τυχόν λάθη μου, παραλείψεις ή ανακρίβειες…

Παρακαλώ αν κάποιος καταφέρει να βρει κάτι σχετικό με το θέμα, να με ενημερώσει με κάποιο σύνδεσμο ή μέιλ. Αλλά και για οποιαδήποτε σχόλια ή παρατηρήσεις, περιμένω με αγωνία την ανταπόκρισή σας.

Για φωτογραφίες αγωνιστικού σκι επισκεφτείτε το: http://www.zoom-agence.fr/GB_galerie-ski-alpin.html

Μίλτος Χειμωνίδης Μάρτιος 2014   

                                 e-mail: miltos.thethiti@gmail.com